In de dertiende competitieronde heeft Ajax haar tweede nederlaag geleden. Een goede 1000 supporters zijn meegereisd naar Enschede.

Het valt niet altijd mee om alle bussen op tijd bij het stadion te krijgen. Mocht het eens wel per ongeluk lukken, dan verknal je het toch gewoon op het laatste moment? Het laatste cluster vanuit Amsterdam bijvoorbeeld. Bij Enschede eraf, en weer terug de A35 op richting Amsterdam om vervolgens na een aantal kilometer weer terug te keren naar Enschede. Aankomst stadion: +/- 16.15 uur, en om nou 300 man + een tifo-actie door twee poortjes naar binnen te werken, dat schiet niet op. Uiteraard hebben Ajacieden genoeg creativiteit in huis om alsnog op tijd binnen te zijn.

De medewerking van de overige Ajacieden om de spandoeken goed uit te rollen laat nogal wat te wensen over. Ook de taak van het omhoog houden van een spandoek, zien sommige na 20 seconden alweer als voldaan… Het uitvak: de ene helft met supporters, de andere helft met toeschouwers. De support was bagger te noemen. In een wedstrijd zo belangrijk als deze, horen onze jongens op het veld gewoon de volle steun te krijgen!

Foto's: Oscar & drpuff (met dank aan Juice)

3 punten in de pocket. Meteen de belangrijkste conclusie van Dinamo Zagreb - Ajax. Na de verhalen van het kleine uitvakje dat zichzelf 2 jaar geleden in het Maksimir stadion niet eens hoorde, hoe hard de Ajacieden ook zongen, was er dit jaar een stuk meer interesse vanuit Amsterdam om af te zakken naar Zagreb.

Dat ene nieuws veranderde echter een hoop. Dinamo Zagreb moest 2 wedstrijden zonder publiek spelen en verliest 3 punten. Geen supporters mee dus. Dankzij het goede werk van Ajax werd er echter wel toestemming gegeven om 200 VIPS mee te nemen. 200 VIPS, naja 160 supporters en 40 'echte' vips.

Na het ondertekenen van een 'VIP-gedragscode' werd het groen licht gegeven voor deze supporters en kon per vliegtuig, bus of auto de reis naar Zagreb begonnen worden. Geheel op eigen risico overigens, want door de straffen van Dinamo zou er een verhoogd risico zijn.

Aangekomen in de stad waren er dan ook weinig Ajacieden te bekennen, de bus supporters zat in de buurt van het stadion onder politiebegeleiding. In de stad was het echter goed toeven, ook in Kroatie smaakt de Heineken prima, en een goede bodem leggen in een restaurantje is nooit verkeerd. Op wat argwanende blikken na was de gevreesde BBB niet duidelijk aanwezig in de stad.

Vervolgens een taxi naar het stadion om in de VIP-rij aan te sluiten. Grondig gecontroleerd. Gratis sjaal van Ajax/Aegon, mooi meegenomen met een temperatuur bij het vriespunt, en een trappenhuis dat zo lelijk was dat je je echt afvraagt hoe het 'gewone volk' hun plek moet vinden.

Eenmaal boven bleek dat we ook echt 'VIPS' waren. Allemaal in een skybox (wat doet een douche in een skybox?), gratis frisdrank (eten was helaas niet gratis) en zitten maar. De hoge heren van de UEFA hadden namelijk besloten dat vips niet staan én tot overmaat van ramp niet zingen.

Daar zit je dan met 200 man, ijskoud, leeg en kil stadion en slechts bij hoge uitzondering de elf man op het veld aan mogen moedigen. Alsof het aanmoedigen van je team een privilege is. Gelukkig mochten we nog 2x 'legaal' juichen, stel je voor dat het 0-0 was gebleven.

Al met al kunnen we terugkijken op een unieke ervaring, een wedstrijd zo meemaken zullen we waarschijnlijk nooit meer doen. Maar de vraag is: willen we dit ooit nog zo doen? Als juichen een privilege is, en zingen verboden wordt, wat blijft er nog over de van de charme van het voetbal? Voetbal is emotie en passie. Als we 90 minuten stil willen zijn in een relaxte stoel gaan we wel naar de bioscoop, daar vriezen je tenen er niet af.

(Ajax, nogmaals bedankt voor het mogelijk maken van deze ervaring!)

Tekst: NFD
Foto's: Smarty & NFD